به گزارش ایراف، رییس هیئت مدیره انجمن حمل و نقل ریلی در صفحه شخصی ایکس خود نوشت: در این دو روز اخیر، با مدیرعامل و معاون کنسرسیوم ریلی افغانستان درباره‌ی این تراژدی عجیب (و البته به‌غایت قابل بررسی و تحقیق از منظر سیاسی و امنیتی)، گفت‌وگوی مفصل داشتم. خلاصه‌اش این شد: اولاً هماهنگی‌ها از قبل شده بوده و این توقیف ناگهانی در ایران، کاری عجیب و غیرمدبرانه بوده.
وی در ادامه بیان کرد: ثانیاً، حتی به‌فرض که هماهنگی هم نشده بود، به‌عنوان اولین سفارش ترانزیتی افغان‌ها، واجب عینی بود که با تلاش فراوان، این بار را عبور می‌دادیم تا معتبر بودن مسیر ایران را به همسایگان اثبات کنیم. این فاجعه‌ی مدیریتی ناشی از خلقیات شخصی، در خوش‌بینانه‌ترین تفاسیر هم قابل تحمل نیست.
در نهایت او نوشت: در تدبیر حمل‌ونقل و تمهید لجستیک ملی و فرامرزی، روی تردمیل راه می‌رویم و کسانی هم از عقب، پیراهن‌های ما را گرفته‌اند و به پس می‌کشند. خداوند ما و مسئولان ما را از شر عجب و کبر برهاند.
مدتی قبل نخستین قطار ترانزیتی افغانستان – ترکیه اوبین روز اردیبهشت در خاک ایران متوقف شد. این قطار هنوز از خاک ایران عبور نکرده است. شرکت راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران بعد اعلام این خبر ورود هر گونه قطار را تکذیب کرد، اما کنسرسیوم توسعه ریلی ورود قطار را تایید کرده است.
به نظر می‌رسد که اختلاف میان کنسرسیوم توسعه ریلی و مسئولان راه آهن ایران باعث گیر کردن قطار حامل بار افغانستان در ایران شده است. کنسرسیوم ریلی افغانستان که متشکل از چند شرکت بزرگ ریلی و زیرساختی ایران است توانسته قرارداد بهره‌برداری، احداث خطوط ریلی و توسعه خطوط ریلی استاندارد را در افغانستان پیش ببرد و با طالبان هم قرارداد امضا کند. اما با شرایط موجود این قرارداد با مشکلاتی روبرو خواهد شد.
در این رابطه مطالعه کنسرسیوم توسعه ریلی افغانستان هیچ گونه بدهی به راه آهن ایران ندارد پیشنهاد می شود.
