محمدخانی سخنگوی شهرداری تهران ۱۱ فروردین طرحی را مطرح کرد که به موجب آنکودکان زباله‌گرد و معتادان متجاهر از سطح شهر جمع آوری شوند.
به گزارش ایراف؛ در این مطلب به صورت اجمالی به دیگر طرح‌های مشابه شهرداری به منظور ساماندهی زباله‌گردی پرداخته که چرا می‌بایست کودکان مهاجر را در بستر درست در نظر گرفت و چرا نمی‌توان این مسئله‌ی اجتماعی را به جمع آوری کودکان مهاجر و رد مرز آنان منحصر کرد.
در سال‌های اخیر شهرداری تهران طرح‌های متعددی را به منظور جمع آوری کودکان زباله گرد و کودکان کار و خیابانی انجام داده است. طرح‌های شهرداری تهران اغلب مبتنی بر طرح‌های ضربتی جمع آوری و واگذاریکودکان به بهزیستی یا رد مرز بوده است.
بنظر می‌رسد بنا بر گفته سخنگوی شهرداری، این طرحجدید نیز تفاوت چندانی با طرح‌های قبلی نداشته باشد. برخی از طرح‌هایی که شهرداری تهرانبه طور مشخص برای مقابله با زباله‌گردی انجام شده است، عبارتند از تخریب صد در صدی گاراژهای زباله در منطقه خاوران در سال ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ پس از شیوع کرونا، تخریب و آتش زدن گود سعید در منطقه محمودآباد در سال ۱۳۹۷، طرح‌های موقتی جمع آوری برخی از گاراژهای زباله در اطرافشهر تهران طی سال‌های اخیر، ابلاغ منع زباله گردی کودکان مهاجر به پیمانکاران شهرداری و…
تمامی طرح‌های مذکور شهرداری برای مقابله با زباله‌گردی کودکان عملا شکست خورده است. علت عدم موفقیت طرح‌های مذکور تک عاملیتی دیدن پدیده‌ی زباله‌گردی کودکان است. زباله‌گردی تدوام پیدا خواهد کرد، زیرا که بستر و زمینه‌های این کار فراهم است.
مادامی‌که شهرداری تهران و کلان‌ها شهرهای دیگر کشور نسبت به فرایند بازیافت زباله بی توجه باشند و به جای صرف هزینه برای یکی از وظایف اصلی شهرداری‌ها، بخواهند از آن درآمد کسب کنند، به نیروی کار غیررسمی مهاجر احتیاج خواهند داشت.
در نتیجه‌ی این نیاز به نیروی کار مهاجر، کودکان مهاجر نیز درحوزه ی زباله‌گردی و دیگر مشاغل مرتبط چون کارگاه‌های کیف دوزی، برشکاری، شیشه بری و…مشغول به کار خواهند شد. در صورت اجرای طرح‌های ضربتی مشابه طرح‌های قبلی، ما صرفا شاهدآن خواهیم بود که کودکان به کارهایی که قابل رویت عمومی نباشد، مانند کارگاه‌های زیر زمینی و یاکار در داخل گاراژها و گودهای زباله بیشتر کشیده شوند. در نتیجه دستگیری و رد مرز پاسخی بهپدیده زباله گردی نیست.
پیشنهاد می شود:کودکان کار افغان، قربانی سیاست
