به گزارش ایراف، نشست تحصیل کودکان مهاجر، چالش ها و فرصت ها با محوریت کتاب “بازماندگی از تحصیل کودکان مهاجر در ایران” نوشته “پیمان حقیقت طلب”، “محمد مهدی دهدار”، “رزگار سلیمی” و “صبا قدیمی” با حضور “محسن رنانی”، “سیمین کاظمی”، “پیمان حقیقت طلب” و به “میزبانی ژیلا بنی یعقوب” و “اعظم صوفیانی” ، پنجشنبه ۱۲ مهر در موسسه فرهنگان برگزار شد.
محسن رنانی نویسنده و فعال سیاسی گفت: کودک شهروند جهانیست و در هر شرایطی حق کودک باید رعایت شود به ویژه حق سواد و آموزش او.
نویسنده کتاب “چرخه‌های افول اخلاق و اقتصاد” با تاکید بر اینکه کشورهای در حال توسعه و توسعه نیافته تفکر گذشته نگر و تهدید نگر به مسائل و آینده دارند گفت:
“دولت همواره معضلات را به عقب انداخته، وارد مدیریت نشده و در حد اینکه یک مسکن بزند برای مشکلاتی که به وجود می آید. به عبارتی دیگر از اول مهاجرت را تهدید دیده است و دنبال این بوده که زمانی بشود با این مسئله مبارزه کرد هیچگاه فرصت ندید که از همان آغاز این فرصت را مدیریت کند.”
وی افزود: “هر مسئله اجتماعی را اگر مدیریت نکنیم تبدیل به مشکل میشود، مشکل میشود معضل، معضل به بحران و بحران تبدیل به فاجعه میشود. شرط لازم برای اینکه مسائل از جمله مهاجرت به بحران تبدیل نشود اینست که سیاست گذار وارد مدیریت بشود. نهادهای مدنی وارد گفتگو شوند. در مورد مهاجرت این یک ضرورت جدی است مشکل اینجاست که وقتی ما با عقل گذشته نگاه میکنیم آن را یک تهدید میبینیم و وارد مدیریت نمیشیم”.
“سیمین کاظمی” پزشک، نویسنده و جامعه‌شناس در سخنراتیش در این نشست گفت: “یکی از عللی که با حق تحصیل کودکان مهاجر مخالفت میشود این هست که میگویند کمبود مدرسه داریم کمبود مدارس دستاویز نظام آموزشی ما قرار گرفته و یکی دیگر هم گفته میشود که والدین ایرانی تمایل ندارند که فرزندانشان با فرزندان مهاجر در واقع همدرس شوند. به نظر من این آخرین تلاش های طبقه متوسط رو به زوال هست برای حفظ فاصله و تمایزش با فرودستان جامعه.”
کاظمی افزود: در واقع نظام آموزشی ما شده است کالایی شدن و نابرابری آموزش. به گونه ای که دانش آموزانی که توان پرداخت داشته باشند در مدرسه خصوصی ثبت نام میکنند در این مدارس از امکانات آموزشی بهتری برخوردار میشوند. دانش آموزانی هم که مجبورند در مدرسه دولتی ثبتنام کنند با امکانات محدودی روبه رو هستند.
وی با اظهار اینکه دولت از وظیفه خودش در مدرسه سازی امتناع میکند گفت: “مدرسه سازی در ایران یک امری شده است که در واقع با خیریه‌ها پیش میرود و اینکه امید بسته اند به لطف و کرم خیریه‌ها. در حالی که در تقسیم بودجه معمولاً ضرورت ها در نظر گرفته نمیشود. به جای اینکه نقش دولت در تولید نا برابری آموزشی شناخته شود مهاجران و کودکان مقصر شناخته میشود.
پیمان حقیقت طلب نویسنده این کتاب هم در بیاناتش درباره مهاجران گفت که متاسفانه آماری وجود ندارد که بگوید از بین این ۶۰۰ هزار نفر دانش آموز افغان چه تعداد جدیدالورود هستند. این در حالی است که بیشتر این دانش آموزان نسل چندم در ایران هستند.
در حاشیه این نشست خواننده افغانستانی نیز با ساز هارمونیه خود فضای نشست را تلطیف کرد.
