به گزارش ایراف؛ برآوردها نشان می‌دهد 63 درصد از نفوس افغانستان را جوانان تشکیل می‌دهد و این یعنی این کشور یکی از جوان ترین کشورهای جهان به حساب می آید.
با این حال دهه‌هاست که این نسل دستخوش فراموشی شده و فقط هرازگاهی از نام آنان، میدان های سخنرانی برخی رهبران سیاسی گرم می‌شود.
در حکومت های گذشته به دلیل فقر، بیکاری، فساد، ناامنی و دلایل دیگر نسل جوان افغانستان راه رفتن را بیشتر ترجیح میدادند تا ماندن را و به همین دلیل، افغانستان در فهرست کشورهایی قرار دارد که جمعیت مهاجر آن فراوان است.
در واقع نسل جوان افغانستان در وضعیت نابهنجار اجتماعی، فقر اقتصادی و نبود زمینه های تحصیلی و شغلی به سر می بردند که همه این ها ناشی از کم توجهی حکومت های پیشین در زمینه های امور اجتماعی، اقتصادی، تحصیلی و شغلی در جامعه افغانستان پدید آمده بود و همین سبب میشد تا قشر جوان افغانستان پا به فرار گذاشته و راهی کشور های خارجی شوند.
همانطور که یاد شد، افغانستان کشوریست که بیشترین رقم مهاجر را در خارج از خاکش دارد و اکثر این مهاجرین را قشر جوان تشکیل می دهد که به دلایل چون مشکلات اقتصادی، جنگ های داخلی و بی توجهی دولت در دیگر امور آنان از این آب و خاک دل بریده و رهسپار غربت شدند.
در واقع نسل جوان افغانستان، نسلی است که برای یک زندگی بهتر راهی دیار دیگر شده اند و عده زیادی هم به اعتیاد رو آوردند که پل سوخته خود فاجعه ای در این زمینه بود.
حکومت سرپرست افغانستان باید با تکیه بر نسل جوان و استفاده از توانایی و ظرفیت این نسل، هم آینده را بسازند و هم از فرار سرمایه و مغزها جلوگیری نمایند که قطعا کارساز و امیدبخش خواهد بود.
