به گزارش ایراف، در اندونزی حدود هفت هزار افغان در انتظار رفتن به کشور سوم از کندی روند رسیدگی به پرونده پناهندگی‌شان شاکی هستند.
هفته گذشته یک پناهجوی افغان در اعتراض به عدم رسیدگی به پرونده پناهندگی‌اش «خودکشی» کرد.
یکی از پناهجویان افغان مقیم اندونزی گفت شماری از پناهندگان افغان هفته پیش در مقابل دفتر سازمان ملل در جاکارتا خیمه تحصن برپا کردند و خواستار پایان «بی‌سرنوشتی ۱۲ ساله‌شان» شدند.
به گفته او، در این میان یکی از پناهجویان مقابل دفتر سازمان ملل خودکشی کرد. دولت اندونزی و سازمان ملل در مورد این رویداد چیزی نگفته‌اند.
در ماه آوریل ۲۰۲۱ بی‌بی‌سی در گزارشی به خودکشی ۱۳ پناهجوی افغان در اندونزی در طول سه سال پرداخت.
اندونزی عهدنامه رسیدگی به وضعیت پناهندگان را امضا نکرده است و به پناهجویان اجازه اقامت دائم نمی‌دهد. پناهجویان افغان هم می‌گویند که در آن کشور نمی‌توانند کار کنند.
سازمان بین‌المللی مهاجرت اعلام کرد که در فاصله فروردین تا خرداد، بیش از ۵۳۲ هزار نفر از افغانستان خارج شده‌اند.
به گفته این نهاد متعلق به سازمان ملل، در همین مدت بیش از ۸۵۸ هزار نفر به افغانستان بازگشته اند.
این سازمان بین‌المللی متعلق به ملل متحد روز چهارشنبه، ۲۷ تیر گفت که افغان ها عمدتاً به علت یافتن فرصت‌های اقتصادی و حس بیشتر امنیت به کشورهای دیگر مهاجرت می‌کنند.
به گزارش این سازمان، دلیل عمده بازگشت افغان‌ها به کشور، اخراج آنان از ایران و پاکستان است که در ماه‌های اخیر تشدید شده است. به گفته این سازمان، میزان بازگشت به افغانستان در مقایسه با سال قبل، ۳۰ درصد بیشتر شده است.
در همین حال سازمان ملل بارها در مورد بحران بشری و ناامنی غذایی در افغانستان هشدار داده است. سازمان بین المللی مهاجرت گفته که این وضعیت باعث شده افغان‌ها برای یافتن کار به کشورهای دیگر بروند. مقصد عمده این مهاجران، ایران و پاکستان است.
پیش از این طالبان در گفتگو با کشورهای همسایه میزبان مهاجرین افغان خواسته است که روند اخراج مهاجرین را متوقف کنند تا با ایجاد شرایط مناسب آنها داوطلبانه به کشور برگردند.
برخی کارشناسان مطرح می‌کنند که موضوع مهاجرت یک مسئله بین‌المللی است و بسیاری از کشورها درگیر این مشکل هستند. پس نباید از مهاجرین برای اهداف گوناگون استفاده ابزاری کرد.
