به گزارش ایراف، روزی که اشرف غنی بالای سد کمال خان ایستاد و گفت دیگر به ایران آب نمی‌دهیم و آب در برابر سوخت است فکر نمی‌کرد این روزها افغانستان دچار کم آبی شود تا جایی که کشاورزان افغان به دلیل احداث سدهای بی مورد به روی ورودی‌های هیرمند مجبور شوند، زمین‌های کشاورزی خود را رها کنند و به کشورهای منطقه مهاجرت کنند.
همانطوری که می‌دانیم افغانستان کشوری خشک و کم آب است که با توجه به رشد جمعیت و منابع محدود آب، باید راهکارهای مناسبی برای استفاده بهینه از منابع، اجرا کند. با توجه به اینکه بخش اعظم کشور را مناطق کم آب در برگرفته است و جمعیت قابل توجهی در این مناطق زندگی می‌کنند، روش‌های نوین استفاده صحیح و حتی استفاده مجدد می‌تواند برای توسعه مناطق فوق مفید باشد.
همان موقع که بندهای سیمانی و خاکی روی رودهای منتهی به هیرمند احداث می‌شد بسیاری از کارشناسان حوزه آب اعلام کردند اگر این کار به خاطر کنترل حق آبه هیرمند است اما در نهایت به زیان افغانستان تمام می‌شود.
امرزوه بسیاری از کشاورزان افغان نسبت به خشک شدن زمین‌های کشاورزی خود گله‌مند هستند تاجایی که این کشاورزان مجبورند زمین‌های خود را رها کرده یا به کشورهای منطقه مهاجرت کنند و یا اینکه زمین‌ها را تغییر کاربری دهند.
اخیرا مسئولان سازمان ملل دیدارهایی در خصوص معضل آب کشور افغانستان با مسئولان حکومت طالبان داشته‌اند تا در این خصوص هم اندیشی کنند.
عبداللطیف منصور، وزیر آب و انرژی افغانستان دیداری با استافن رودریگرز، مسئول برنامه‌های توسعه آب سازمان ملل داشته تا در خصوص مدیریت آب در افغانستان بحث و تبادل نظر کنند.
در این دیدار در خصوص آب آشامیدنی که این روزها یکی از مشکلات عمده مردم افغانستان است تبادل نظر شد.
طرح مسئله مدیریت آب‌های افغانستان در سالهای اخیر همواره با واکنش‌های همسایه‌ها به خصوص ایران و ازبکستان مواجه بوده است و نگرانی آنها را بر انگیخته است.
در حال حاضر افغانستان سومین سال خشکسالی را پشت سر می‌گذراند و این موضوع موجب شده است تا گروه های بشر دوستانه نسبت به این وضعیت ابراز نگرانی کنند.
