به گزارش ایراف؛ در حالی که میلیون‌ها نفر در کشور با خطر مستقیم و غیرمستقیم مین‌ها و سایر مهمات منفجر نشده روبرو هستند، حمایت از برنامه‌های پاکسازی مین در افغانستان نسبت به گذشته ۷۰ درصد کاهش یافته است.
برخی از مؤسسات پاکسازی مین در افغانستان می‌گویند که دلیل اصلی این کاهش در حمایت مالی این برنامه‌ها؛ تغییر سیاست‌ها و رفتار جامعه جهانی نسبت به افغانستان پس از تحولات سیاسی جدید است.
شهاب حکیمی رئیس مؤسسهٔ مین پاکی MDC در این باره گفته است که توقف فعالیت‌های پاکسازی مین، جان میلیون‌ها تن را با خطر روبرو می‌سازد.
او می‌گوید «در حال حاضر حدود ۱۲۰۰ کیلومتر مربع از مناطق افغانستان به مین آلوده است که شامل ۴هزارو ۲۳۳ روستا می‌شود. از این مناطق ۳ /۴ میلیون نفر به طور مستقیم و ۳/۴ میلیون نفر به طور غیرمستقیم متضرر هستند. این مناطق در ۲۶۶ شهرستان واقع شده‌اند.»
وی با اشاره به اینکه بخش پاکسازی مین بودجه بسیار کمی دریافت می‌کند که علت آن تحولات سیاسی در افغانستان، به ویژه پس از سال ۲۰۲۱ است، افزود: طی دو سال اخیر بودجه مین پاکی ۷۰ درصد کاهش یافته است.
حکیمی افزود: در گذشته ۱۵ هزار نیروی فنی در این بخش فعالیت داشتند، اما اکنون به دلیل کمبود بودجه تنها ۳ هزار نفر مشغول به کار هستند و متباقی خانه نشین شدند.
گزارش‌ها نشان می‌دهد که تاکنون کمک‌های مالی به برنامه‌های پاکسازی مین در افغانستان توسط سازمان ملل متحد صورت می‌گرفت.
مؤسسهٔ ام دی دسی (MDC) گفته است که انفجارهای مین و مهمات منفجر ناشده، هر ماه برای به بیش از ۷۰ نفر در افغانستان خطر مرگ ایجاد می‌کند.
دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل (اوچا) در تاریخ ۲۱ جولای در صفحه‌ی ایکس خود نوشت که حدود سه و نیم میلیون نفر در افغانستان به گونه‌ای با خطر دوامدار و زیان مین‌ها و سایر مهمات منفجر ناشده روبرو هستند.
