به گزارش ایراف؛ تلگرافی با انتشار مطلبی نوشته است که 14 سال پیش در چنین روزی، ناتو اجازه ورود مقامات طالبان را به کابل داد.
تلگرافی به نقل از دیوید پترائوس، فرمانده نیروهای آمریکایی و ناتو در افغانستان نوشته است که آن روزها نیروهای ناتو ورود چند فرمانده ارشد طالبان به کابل را برای برگزاری نشست‌هایی با دولت افغانستان تسهیل کردند.
در ادامه این مطلب آمده است که چندین رهبر ارشد طالبان در بالاترین سطح با دولت افغانستان ملاقات کردند و در برخی موارد با کشورهای مهم دیگر در افغانستان نیز دیدار داشته‌اند.
پترائوس به تلگرافی گفته که من فکر می‌کنم که در این مرحله، این بحث‌ها را می‌توان مقدماتی توصیف کرد. مطمئناً آنها به جایی نخواهند رسید.
این اظهارات تنها یک روز پس از آن بیان شد که مقامات ناتو و ایالات متحده اظهار داشتند که از تلاش‌های دولت افغانستان برای گفتگوهای صلح با طالبان حمایت می کنند.
این درحالی است که چنین گفت‌وگوهایی با طالبان در آن زمان نیز مورد حمایت پاکستان قرار گرفته است.
در همین حال، زلمی خلیل‌زاد، نماینده ویژه پیشین ایالات متحده برای صلح در افغانستان، گفته است که بهتر بود طالبان در همان اوایل جنگ شامل گفتگوها در مورد آینده می‌شدند.
خلیل‌زاد در پادکستی که توسط «دوحه دیبیتز» منتشر شده، گفته است که اعضای ارشد طالبان پس از نشست بن با حامد کرزی، رئیس اداره موقت در افغانستان ملاقات کرده و گفته بودند که اداره جدید را می‌پذیرند، مشروط بر اینکه آنان بتوانند با عزت در خانه‌های خود زندگی کنند و تحت تعقیب و پیگرد قرار نگیرند.
وی خاطرنشان کرد که خشم و احساسات رهبری ایالات متحده در آن زمان مصالحه با طالبان را دشوار کرده بوده، اما اعضای این گروه در گفتگوهای دوحه، کرزی و چهره های اتحاد شمال را مقصر دانسته‌اند.
او گفت: «آنها (طالبان) فکر می‌کردند که ۲۰ سال جنگ و تمام تلفات جانی در همه طرف‌های افغانستان ناشی از آن اشتباه است.»
این دیپلمات سابق آمریکایی یادآور شد که دونالد ترامپ، رئیس جمهور وقت آمریکا در سال ۲۰۱۸ تصمیم گرفت تا نیروهای خود را از افغانستان خارج کند، زیرا معتقد بود که ایالات متحده در این جنگ پیروز نخواهد شد و اولویت‌ها تغییر کرده است.
خلیل‌زاد گفت که در صحبت‌هایش با طالبان اصرار می‌کرد که خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان وابسته به عملی شدن تمام شرایط است. اما این پیام از سوی واشنگتن وجود داشت که خروج نباید به گونه محکم به توافق میان حکومت و طالبان وابسته باشد «چون افغان‌ها با یکدیگر به توافق نمی‌رسند.»
