به گزارش ایراف، عبدالله اسماعیلی، نویسنده کتاب زباله گرد در خصوص مهاجرهراسی‌های گسترده در ایران اذعان کرد: اخبار کذب و غیرواقعی بدون حقیقت سنجی به سرعت منتشر می شوند و تکذیبیه‌های آن هیچ‌گاه به صورت عمومی دیده نمی‌شوند.
عبدالله اسماعیلی در پاسخ به این سئوال که چگونه می‌شود، بازنمایی درست و صحیحی مطابق با واقعیت مهاجران داد، گفت: خود حقیقت بهترین بازنمایی است.
او افزود: بهترین راه نشان دادن واقعیت جمعیت مهاجران نشان دادن حقیقت است. در شبکه‌های اجتماعی جمعیت مهاجران تا ۱۷ میلیون هم شنیده شده که این معادل حدود نصف جمعیت افغانستان است! آیا این می‌تواند درست باشد؟
نویسنده کتاب زباله گرد درباره آمار اغراق‌آمیز جرائم مهاجران که در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود گفت: این آمار و ارقام به صورت بسیار مبالغه‌آمیز ذکر می‌شود. هیچ اجتماعی بدون جرم نیست اما بنابر آمار، میزان جرائم مهاجرین کمتر از میانگین هر جامعه‌ای است.
این فارغ التحصیل ادبیات درباره دغدغه‌اش گفت: دغدغه من برای نوشتن اندیشه و زندگی انسان است که در کتاب نخست به آن پرداختم و شاید دلیلی که به نوشتن برای کودکان پرداختم این بود که چیز امیدوار کننده ای در زندگی بزرگسالان پیدا نکردم و ناخودآگاه به نوشتن برای کودکان پرداختم.
این نویسنده درباره ایده نوشتن “زباله گرد” اظهار کرد: نمی‌دانم ایده‌ها از کجا می‌آیند. ایده زباله گرد شاید از این فکر بوجود آمد که اندیشه و افکار آدمی را همچون زباله‌های مغز پنداشتم و در این کتاب هم به اندیشه‌های مخربی که انسان مدرن تولید کرده از زبان یک زباله گرد پرداختم.
وی درباره کتاب دومش اظهار کرد: کتاب دومم که در مراحل پایانی تصویرگری است یک داستان کودک است. داستان در جغرافیای شمالی زمین و در مناطق شفق قطبی رخ می‌دهد و موضوع داستان نیز همین است.
او درباره نویسندگان الهام بخش خود گفت: نویسندگان مورد علاقه ام، نویسندگان اهل جمهوری چک، بهومیل هرابال و فرانتس کافکا و نویسندگان دیگری همچون آلبر کامو، ریچارد براتیگان، همینگوی و جی دی سالینجر هستند.
