به گزارش ایراف؛ به نقل از خبرگزاری تاس، سرویس مطبوعاتی بنیاد “روسکانگرس” Roscongress، برگزارکننده همایش بین المللی اقتصادی سن پترزبورگ (SPIEF) اعلام کرد که نمایندگان 128 کشور حضور خود را در این همایش اعلام کرده‌اند.
آنتون کوبیاکوف، مشاور رئیس جمهور روسیه و دبیر اجرایی کمیته سازماندهی اجلاس SPIEF طی اظهاراتی گفت: تا به امروز، بیش از 12هزار نفر از 128 کشور و منطقه مشارکت خود را در این اجلاس تایید کرده‌اند.
پیش از این، وزارت خارجه و وزارت عدلیه روسیه به پوتین گزارش داده بودند که طالبان را می‌توان از فهرست سازمان‌های تروریستی حذف کرد.
پیش از این نورالدین عزیزی، وزیر صنعت و تجارت حکومت طالبان به دعوت رستم مینی خانوف، رئیس جمهور تاتارستان جهت شرکت در پانزدهمین مجمع بین‌المللی اقتصاد روسیه و جهان اسلام به «کازان» سفر کرده بود و با معاون وزیر فدراسیون روسیه و وزیر صنعت این کشور دیدار کردند.
در این دیدار روی تجارت دو طرف، ایجاد خانه تجارت روسیه در افغانستان، سرمایه‌گذاری در تولید برق، انتقال آب، معادن، همکاری‌های فرهنگی و اقتصادی و گام‌های عملی درخصوص ترانزیت اموال صادراتی روسیه به افغانستان و به آسیای جنوبی از مسیر ترانزیتی ولگا بحث و گفتگو کرده بودند.
ماه گذشته نیز عبدالکبیر، معاون سیاسی نخست وزیر حکومت سرپرست در دیدار خود با دیمیتری ژیرنوف، سفیر روسیه در کابل مطرح کرد که روابط مسکو و حکومت سرپرست به نفع هردو طرف است که این روابط منجر به ثبات و پیشرفت در منطقه می وشود.
دیمیتری ژیرنوف نیز گفته بود که این همکاری‌ها علاوه بر آنکه به بهبود و تقویت اقتصاد در افغانستان کمک می‌کند، بستر ثبات منطقه‌ای را نیز فراهم می‌کند.
از سوی دیگر مقامات و شرکت‌های روسی به دنبال سرمایه‌گذاری در منابع معدنی افغانستان هستند. در پی این موضوع شهاب‌الدین دلاور، سرپرست وزارت معادن و نفت، با یوری پیاتکین، رییس شرکت یوکی سیبری روسیه دیدار کرده بود.
افغانستان دارای ذخایر نفتی و گاز است که بیشتر آن در شمال کشور واقع شده است. با استخراج از منابع افغانستان شاید این کشور بتواند در بازارهای جهانی نفت و گاز نیز ورود کند. روسیه نیز از کشورهایی است که خواهان ورود به این حوزه در افغانستان همیشه بوده است.
از سوی دیگر طالبان در همکاری با ترکمنستان و قزاقستان، سعی دارد نفت روسیه را از راه افغانستان به جنوب آسیا انتقال دهد.
روسیه و طالبان ارتباط خوبی دارند و سعی دارند از طریق روابط اقتصادی این روابط گسترده‌تر شود. افغانستان منابع بسیاری دارد که نیاز به سرمایه‌گذاری دارد و روسیه سعی دارد در زمینه استخراج منابع به این کشور ورود کند.
روابط افغانستان و روسیه به سال‌های قبل باز می‌گردد و تحلیلگران در تحلیل تأثیر عملکرد شوروی و نیروهای دولتی افغان در فرهنگ افغانستان به تشریح سه موضوع می‌پردازند: ابتدا، مرکزیت اصلی فرهنگ افغان‌ها یعنی اسلام، از یک سو. دوم، اهمیت یافتن الگوی زندگی شوروی به ویژه در میان جوان و سوم، سهم شاخصه‌های اصلی و مهم فرهنگ افغانستان از جمله زبان، آداب، موضوعات فرهنگی و غیره با تأکید بر قومیت که حاصل پراکندگی در کشور به جهت تنوع گروه‌های قومی با زبان و فرهنگی غیر واحد در عموم مردم، نابود شده بود.
در توافقات ژنو ۱۹۸۸ (۱۳۶۷) که منتهی به خروج شوروی از افغانستان در اوایل سال ۱۳۶۷ (۱۹۸۹) شد، دولت افغانستان در شرایط دشواری قرار گرفت. فرض در میان سیاستمداران غربی سقوط قریب‌الوقوع دولت تحت‌الحمایه شوروی در کابل بود و بسیاری از پروژه‌هایی که این کشور در افغانستان دنبال می‌کرد از بین رفت.
حال با خروج آمریکایی‌ها بار دیگر روسیه خواهان علاقه‌مندی خود برای سرمایه در افغانستان را اعلام کرده و سعی دارد توافقنامه‌ای شکل بگیرد.
درباره ی پیشنهاد حذف نام طالبان از لیست سیاه روی میز پوتین بخوانید.
