به گزارش ایراف؛ محمدرضا بهرامن، رئیس خانه معدن ایران در گفت‌وگو با خبرنگار ایراف درخصوص آخرین وضعیت انجام فعالیت‌های معدنی شرکت‌های ایرانی در معادن افغانستان، گفت: مطالعات بزرگی روی معادن افغانستان انجام داده‌ایم، کشور افغانستان روی معادن بزرگ خودش نگاه خاصی دارد و اگر همین نگاه فعلی را ادامه بدهد ما نمی‌توانیم در آنجا سرمایه‌گذاری داشته باشیم و قاعدتا موفق نمی‌شویم.
بهرامن افزود: اگر قرار باشد معادن افغانستان با سیاست فعلی دولت این کشور به صورت سنتی و مانند قبل اداره شود، ما نمی‌توانیم بازار مطلوبی را برای فعالیت‌های معدنی خودمان در افغانستان داشته باشیم. دولت این کشور تصمیماتی گرفته و گفته است که از ابتدا تا انتهای خط تولید و فرآوری مواد معدنی باید در خاک افغانستان انجام شود.
وی ادامه داد: اگر سیاست فعلی دولت افغانستان ادامه داشته باشد، سایر کشورهای فعال در حوزه معادن افغانستان نیز با مشکل مواجه خواهند شد و فعالیت‌های معدنی برای آنها نیز در این کشور ارزشمند نخواهد بود.
رئیس خانه معدن ایران تاکید کرد: بهترین گزینه مشارکت خارجی برای افغانستان در حوزه معادن به ویژه سنگ آهن ایران است، چرا که شرکت‌های ایرانی به فاصله کوتاهی در مرزهای افغانستان قرار دارند.
بهرامن توضیح داد: این سیاست اخیرا و در حدود 6 ماه گذشته اتخاذ و مشخص شده است، ما با ایجاد یک کنسرسیوم تا مرحله اجرا در معدن غوریان افغانستان هم رفته بودیم، ولی با توجه به این سیاست عملا ما نمی‌توانستیم فعالیت خود را ادامه بدهیم، چرا که ما می‌خواستیم تا یک مرحله ای در افغانستان پیش برویم و سپس مواد معدنی را برای فرآوری به ایران منتقل کنیم.
رئیس خانه معدن ایران در پایان گفت: دولت (حکومت سرپرست) افغانستان باید یک بازنگری در این سیاست خود که سد راه سرمایه‌گذاری و فعالیت‌های معدنی شده داشته باشد. ارزش ذخایر معدنی افغانستان حدود ۳ تریلیون دلار برآورد می شود و این کشور دارای منابع معدنی ارزشمندی همچون مس، آهن، لیتیوم و کبالت است. روی کارآمدن طالبان در این کشور، همسایگی و اشتراکات فرهنگی و تاریخی موجود بین ایران و افغانستان و احساس نیاز طرف ایرانی سبب شده تا شرکت‌های ایرانی علاقه‌مند و به دنبال حضور و فعالیت در حوزه معادن افغانستان باشند.
او در ادامه گفت: برهمین اساس بود که چند شرکت بزرگ معدنی ایران با تشکیل کنسرسیومی اقدام به ورود به کشور افغانستان به منظور سرمایه‌گذاری و انجام فعالیت‌های معدنی کردند. البته ایران تنها کشوری نیست که جذب معادن افغانستان شده و فعالان معدنی کشورهای دیگر همانند چینی‌ها و ازبک‌ها نیز در این کشور فعال شده‌اند.
او ادامه داد: آنطور که فعالان معدنی می گویند، این کشورها از سوی منابع مالی دولتی و خصوصی کشورشان تغذیه می شوند، در حالی که شرکت‌های ایرانی از این موضوع محروم هستند و این مسئله آنها را از رقابت عقب نگه می‌دارد. حالا در شرایطی که شرکت‌های ایرانی با این چالش داخلی مواجه هستند، با سخت‌گیری‌ها و قوانین جدید از سوی مقامات حکومت طالبان هم مواجه شده‌اند.
محمدرضا بهرامن، رئیس خانه معدن ایران می گوید که با این سیاست جدید، امکان فعالیت معدنی در کشور افغانستان برای سرمایه گذاران ایرانی وجود ندارد.
