به گزارش ایراف، نشریه دیپلمات در گزارشی نوشت: براساس گزارشات منتشر شده، افغانستان در صدر ذخایر عظیم لیتیوم قرار دارد. آنها با یک تصمیم اساسی روبرو هستند، میتوانند از این ثروت خدادادی و طبیعی برای دفاع از حاکمیت ملی و پیشبرد توسعه داخلی بهره ببرند یا خطر استثمار توسط قدرتهای خارجی که مشتاق تسلط بر زنجیره تامین جهانی وسایل نقلیه الکتریکی EV هستند به جان بخرند.
لیتیوم که برای باتریهای وسایل نقلیه برقی و ذخیره انرژی پاک ضروری است، تقاضای جهانی بالایی دارد و ذخایر افغانستان در این زمینه بسیار قابل توجه است. یک دهه پیش، زمینشناسان آمریکایی ارزش منابع زیرزمینی افغانستان از جمله لیتیوم را یک تریلیون دلار تخمین زدند که به طور بالقوه برای ثبات دهی به اقتصاد شکننده کشور کافی است. وزارت معادن و نفت طالبان ذخایر لیتیوم فراوانی را در ولایاتی مانند هلمند، نورستان و غزنی شناسایی کردهاند.
در همین حال، علاقمندی قدرتهای بزرگ منطقهای همچون هند و چین به لیتیوم افغانستان، بحثهایی را در مورد بهترین مسیر پیش روی این کشور برانگیخته است. گمانه زنی در مورد تسلط چین بر منابع معدنی افغانستان، پس از خروج ایالات متحده در سال 2021، و علاقه رقابتی هند به لیتیوم برای تولید وسایل نقلیه الکتریکی به عنوان بخشی از دستاوردهای توسعه پایدارشان تا سال 2030، این موضوع را پیچیدهتر ساخته است.
رقابت اقتصادی هند و چین میتواند افغانستان را به درگیریهای سیاسی منطقهای بکشاند و یا در صورت مدیریت عاقلانه، آن را به عنوان یک بازیگر کلیدی در تجارت منطقهای و زنجیره تامین قرار دهد.
افغانستان خود را در دوراهی میبیند که آیا باید از سرمایهگذاریهای خارجی استقبال کند یا حاکمیت ملی و توسعه اقتصادی داخلی خود را در اولویت قرار دهد. برای رشد پایدار، افغانستان باید کنترل منابع خود را حفظ کند و در عین حال به دنبال سرمایهگذاریهایی باشد که توسعه داخلی را ارتقا دهد.
حاکمیت افغانستان بر منابع طبیعیاش بسیار مهم است. تاریخ ثابت کرده است که بهرهبرداری خارجی از منابع اغلب به امپریالیسم اقتصادی منجر میشود، جایی که مردم داخل کشور حداقل منافع را میبینند و بازیگران خارجی سود قابل توجهی را کسب میکنند.
