هجدهمین نشست کتابنامه بلخ با نقد و بررسی کتاب «گریه کن سرزمین محبوب من» اثر عبدالحفیظ منصور، روزنامهنگار افغانستانی در عمارت بلخ تهران برگزار شد.
به گزارش ایراف؛ محمدحسین معصومزاده؛ کارشناس مسائل افغانستان و آسیای مرکزی و حسام الدین تالقانی، پژوهشگر مسائل افغانستان در این نشست که با دبیری رضا عطایی برگزار شد به نقد و بررسی کتاب پرداختند.
در این جلسه آقای معصوم زاده با بیان اینکه تحت تاثیر قلم بسیار خوب نویسنده کتاب قرار گرفته و این کتاب از کتابهای مشابه خود که در بازارهای ایران منتشر می شود یک گام بالاتر است، نکاتی را در مورد این کتاب بیان کرد.
وی این انتقاد را به کتاب وارد دانست که آقای منصور با اینکه از نزدیک و شخصا در بیشتر تحولات افغانستان حضور فعال داشته؛ اما در کتاب تحلیل های زیادی از وقایع مهم نمیبینیم.
او ضمن بیان اینکه اقای منصور سابقهای طولانی در دوره جهاد داشته و از دوستان نزدیک احمدشاه مسعود بوده و در دوره جمهوریت نیز در مجلس نمایندگان حضور داشته و… اما در کتاب به بسیاری از این مسائل به صورت سطحی پرداخته و گرههای کور تاریخ را آنچنان که از او انتظار میرود برای ما باز نمیکند.
اقای تالقانی، پژوهشگر مسائل افغانستان نیز گفت: با وجود اینکه خاطره نویسی در افعانستان آنچنان جا نیافتاده، این کتاب میتواند گامی مثبت و رو به جلو باشد.
وی با ابراز خوشحالی از اینکه شخصیتهای تاثیرگذار دیگری هم دارند خاطراتشان را مکتوب و منتشر میکنند گفت: خاطرات برخی دیگر از شخصیت های تاثیرگذار افغانستان اکنون در دست چاپ است و امیدواریم این خاطرات گرههای کور تاریخی را باز کند.
ایشان افزود: عطامحمد نور، رهبر جمعیت اسلامی که شخصیت بسیار تاثیرگذاری در تحولات افغانستان بوده و عبدالرب رسول سیاف، یکی از رهبران جهادی افغانستان خاطراتشان را منتشر خواهند کرد.
وی با بیان اینکه کتاب آقای منصور، پراکندگیهایی دارد و سلسله مراتبی در بیان وقایع ندارد در ادامه صحبت هایش مثالهای تاریخی از تحولات افغانستان را با کتاب انطباق داده و تحلیل نمود.
عبدالحفیظ منصور، نویسنده کتاب «گریه کن سرزمین محبوب من» اکنون مسئول بخش فرهنگی بنیاد احمدشاه مسعود در مشهد است و فعالیتهایی را در این عرصه انجام می دهد.